بسم الله الرحمن الرحیم

من و تو در جامعه ای متشکل از انسان‌های مختلف و در بین افکار، اندیشه‌ها و نگاه های متفاوت زندگی می‌کنیم. آنچه در این میان اهمیت بسیاری دارد، میزان سلامت و درستی رابطه ای است که ما با آدم‌های اطرافمان و با اندیشه‌ها، نگرش‌ها و افکار آن‌ها داریم.

من و تو در میان جمع و همراه با آن، باید راهی را برویم که پایان خوشی داشته باشد، ولی انسان‌های اطراف ما، همه با یک سرعت، به یکسو و به سمت یک هدف نمی‌روند؛ پس به یقین من و تو هم با همه آن‌ها همسو نخواهیم بود. اما مهم این است که بدانیم با چه کسانی هم‌سوییم و با چه کسانی مخالف؟ و اینکه بدانیم روابط ما با اطرافیانمان بر چه مبنایی و چه اصل و اساسی است؟ چرا دوستی می‌کنیم و چرا دشمن می‌شویم؟ با چه کسانی دوستیم و با چه کسانی دشمن؟ بی شک، هدفی که ما به آن چشم دوخته‌ایم، مقصدی که به سویش می‌رویم و راهی که در پیش گرفته‌ایم، مبنایی استوار در دوستی، همراهی و رابطه ما با انسان‌های اطرافمان خواهد بود... (1)